Nieuws

Op zondag 20 maart om 16:33 uur staat de zon loodrecht boven de evenaar en begint op ons noordelijk halfrond de astronomische lente. Een echte winter -maar wie rekent daar tegenwoordig nog op - hebben we niet beleefd, hij staat notabene in de top-6 zachtste winters sinds 1901.

Vrijwilligers van Het Nationale Park De Hoge Veluwe hebben de borders bij Jachthuis Sint Hubertus, opnieuw ingeplant. Ze kregen hulp van twee landschapsarchitecten van Parklaan Buitengewone Projecten, die hun expertise wilden delen om de vaste plantenborders nieuw leven in te blazen.  

De overheid maakt beleid ten aanzien van wolven en zegt zich hierbij te baseren op onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek. In het Interprovinciaal wolvenplan (IPO 2019) wordt het huidige beleid ten aanzien van de wolf beschreven. Met het voornemen om het huidige beleidsplan te herzien werd Wageningen Environmental Research gevraagd een onafhankelijk onderzoek te doen dat antwoord moest geven op 25 onderzoeksvragen die het toekomstige beleid zullen beïnvloeden. Deze factfinding study genaamd 'De wolf terug in Nederland' werd onlangs gepubliceerd.

Vanaf begin maart is het niet meer mogelijk om contant te betalen bij onze entrees. We gaan ervan uit dat de meeste mensen ondertussen volledig gewend zijn aan pinnen en contactloos betalen, immers is het sinds het begin van de coronamaatregelen op steeds meer plekken de norm geworden.

De Hoge Veluwe kent een grote verscheidenheid aan bewoners. Zo zijn er bewoners met een zogenaamde home range, of in gewoon Nederlands, een activiteitsgebied waar bijvoorbeeld een vogelpaar hun dagelijkse activiteiten uitvoert, zonder dat het gebied verdedigd wordt tegen soortgenoten. Ook onze edelherten en wilde zwijnen hebben een home range. Afhankelijk van de voedselsituatie en beschikbare ruimte is het een middelgroot gebied van enkele honderden hectares, waarbinnen zij, afgezien van catastrofes zoals grote bosbranden, hun gehele leven vertoeven.

Overal in Nederland bloeit de heide nog wel uitbundig paars, maar op de meeste plekken zijn de heidevelden qua biodiversiteit tegenwoordig zo dood als een pier. Oorzaak hiervan is de ammoniakuitstoot, die er voor zorgt dat de mineralen in de bodem van -toch al arme heidegronden en heischrale graslanden- uitspoelen en de kenmerkende flora uit deze Europees beschermde landschapstypen verdwijnt. Die afname van plantensoorten heeft uiteraard zijn weerslag op de daar levende zeldzame faunasoorten zoals de aardbeivlinder, kommavlinder, blauwvleugelsprinkhaan en zadelsprinkhaan.   

De oppervlakte van het Europees beschermde actief stuifzandlandschap neemt al vele decennia drastisch af. Dit komt onder andere door toename van stikstofdepositie (vermesting). Het Nationale Park De Hoge Veluwe is door intensief en permanent beheer al vanaf het begin van deze eeuw bezig om dit zeldzame landschapstype te beschermen en behouden. Met het Hoge Veluwe logo in stuivend zand markeert het Park, met haar zogenaamde “vijfde gevel”, twintig jaar stuifzandherstel.